Partia skrzypiec w arii „Gebt mir meinen Jesum wieder” symbolizuje dźwięk srebrników rzucanych na posadzkę świątyni przez Judasza boleśnie żałującego haniebnej zdrady – twierdził w swoich audycjach Piotr Orawski. Brzmi efektownie, ale czy słuchając muzyki dawnej, nie przesadzamy w wyszukiwaniu ukrytych znaczeń? Może wyobraźnia podpowiada nam zbyt wiele? Z drugiej strony przecież retoryka była sposobem myślenia o tworzeniu zarówno dzieł literackich, mów politycznych, jak i komponowaniu muzyki. Co więcej, odkrywanie retoryki udowadnia, że niewiele się zmieniliśmy przez wieki, bo pewne chwyty działają na nas podobnie, jak na naszych przodków. O tym wszystkim rozmawiamy z prof. Zbigniewem Pilchem, koncertmistrzem Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, Wrocław Baroque Ensemble, kierownikiem katedry muzyki dawnej Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.
Podcastu można wysłuchać także na Breaker, Google Podcasts, Pocket Casts, RadioPublic oraz Apple Podcasts.
Zrealizowano w ramach stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Ryc. Justus z Gandawy, Muzyka, ok. 1470 r., National Gallery w Londynie
Dziękuję za podcast. 1. Aria „Gebt mir meinen Jesum wieder” Interpretacja jakoby solo skrzypiec w arii „Gebt mir meinen Jesum wieder” symbolizowało srebrniki rzucone na ziemię jest znacznie starsza i nie jest osobistą wykładnią Piotra Orawskiego. Wspominał już o tym m.in. Nikolaus Harnoncourt („Dialog muzyczny”, wydanie polskie 1999, str. 238). Poniżej przytaczam dokładny tekst audycji nieodżałowanego Piotra Orawskiego „Akademia Jana Sebastiana” (14.02.2009). Okazuje się, że nie do końca wiadomo, czy rzeczywiście jest to „aria Judasza”… „Samobójstwo Judasza komentuje aria basu Gebt mir meinen Jesum wieder. To najbardziej zagadkowa aria w całej Pasji Mateuszowej. Jej tekst brzmi następująco: Oddajecie mi mego… Czytaj więcej »